Co w stawie trzeszczy, czyli o protezie stawu biodrowego i chorobie zwyrodnieniowej.

Dobre zdrowie fizyczne, psychiczne i społeczne samopoczucie umożliwia prowadzenie twórczego, szczęśliwego życia, sprzyja rozwojowi społecznemu, zwiększa szansę realizacji celów i osiągnięcie satysfakcjonującego poziomu życia. W poście, który dziś prezentujemy chcemy przedstawić problem, dotyczący wielu ludzi nie tylko w Polsce, ale i na całym świecie. 

Kształtowanie prozdrowotnych zachowań pacjentów po wszczepieniu protezy stawu biodrowego ma w efekcie doprowadzić do zmiany ich stylu życia w nowej sytuacji zdrowotnej jaką jest okres po operacji wszczepienia sztucznego stawu biodrowego do końca życia. Wymaga to od pielęgniarki przekazania wiedzy na temat zasad i nowych umiejętności życia z protezą stawu biodrowego.

Endoproteza – jest przyrządem zastępczym uformowanym z metalu lub tworzywa sztucznego, biologicznie obojętnego, umieszczanego wewnątrz ciała. Zastępuje brak własnej tkanki lub części ciała.

 

Objawy kliniczne towarzyszące chorobie zwyrodnieniowej stawu biodrowego to:
· ból pachwiny, pośladka, kolana, przednio – przyśrodkowej lub przednio – bocznej powierzchni uda, rzadziej okolicy krętarza większego;
· postępujące ograniczenie ruchomości, szczególnie wyprostu i rotacji wewnętrznej;
· sztywność po długim czasie przebywania w bezruchu;
· bóle nocne;
· miejscowe ocieplenie stawu.

Chciałybyśmy przedstawić kilka ilustracji, które pokazują zalecenia oraz przeciwwskazania w usprawnianiu, uruchamianiu oraz profilaktykę bezpiecznej eksploatacji protezy stawu biodrowego.

Zdjęcie przedstawia, wskazane ułożenie kończyn dolnych podczas siedzenia. Pierwsze zdjęcie przedstawia prawidłową wysokość siedziska oraz ustawienie kończyn dolnych. Dwie pozostałe fotografie ukazują niebezpieczne ułożenie kończyn dolnych.Siadanie na siedziskach, wstawanie z łóżka o wysokości 50 cm albo o wysokości odpowiadającej długości podudzia u osób wysokorosłych, siad awaryjny( zmęczenie, ból) na niskim siedzisku- ławeczka, pień w lesie – kończyny dolne wyprostowane, wstawanie bokiem.

 

Prawidłowe ułożenie kończyn w pozycji leżącej na boku. Spanie w pozycji płaskiej, na plecach, na boku, na brzuchu, zawsze z dobrze i bezpiecznie ułożonymi u kończynami dolnymi – odwiedzenie w 10-15 stopni, wałek między nogi, wałek pod podudzia;

  

Ćwiczenia w płaszczyźnie strzałkowej- zginanie i prostowanie kończyn dolnych, nie krzyżować kończyn w żadnej pozycji; ćwiczenia w innej płaszczyźnie wymagają nadzoru i skupienie w czasie ich wykonywania (grozi wywichnięciem protezy).

Chód z balkonikiem i kulami.

Unikanie noszenia ciężarów, używanie wózeczka na zakupy, walizki na kołach noszenie rzeczy w plecaku (szczególnie w okresie chodzenia z pomocą kul).

Kontrolowanie postawy ciała w lustrze – głowa prosto, wzrok przed siebie plecy proste, brzuch wciągnięty, pośladki ściągnięte.  

Ubieranie się na siedząco – zakładanie skarpet, bielizny osobistej, spodni,

- nie wolno stać na kończynie operowanej.

 

 Rekreacja (pływanie) 

 
Pływanie w basenie, (żabka na plecach), jazda na rowerze – poziomym (siedzi się jak na krześle) – mniejsze obciążenie stawów/ protez, chodzenie z kijami.

Nie zaleca się pływania żabką na brzuchu z uwagi na wymagane stylem ruchy kończyn dolnych – szybkie i energiczne odwiedzenie kończyn, z rotacją stopy na zewnątrz, szybkim złączeniem kończyn i cyklicznym powtarzaniem tych ruchów, aby nastąpił efekt przemieszczania się w wodzie.