Klasyfikacja i leczenie odleżyn. Część I

Leczenie odleżyn jest długotrwałym i mozolnym procesem, dlatego lepiej skupić uwagę na profilaktyce nim odleżyna wystąpi, niż leczyć ją. Nim przejdziemy do samej istoty leczenia ran, zilustrujemy Wam przykłady stopni odleżyn- dzięki nim łatwiej jest dobrać rodzaj opatrunku.

I stopień -blednące zaczerwienie. Oceniane jest na podstawie zachowanej ciągłości powłok skórnych. Testem przypisanym na utożsamienie pierwszego stopnia ze stanem skóry pacjenta jest zaczerwienienie bladnące pod wpływem lekkiego ucisku.

II stopień- nieblednące zaczerwienienie. Zazwyczaj dochodzi do przerwania ciągłości skóry, co powoduje uszkodzenie mikrokrążenia oraz miejscowy odczyn zapalny. Ewentualnie mogą tworzyć pęcherze wypełnione płynem surowiczym.

 

W III stopniu wg skali Thorrance’a pojawia się owrzodzenie obejmujące skórę właściwą. Rana jest znacząco odgraniczona od prawidłowej skóry, otoczona rumieniem i obrzękiem. Może pojawić się wysięk surowiczo- krwisty. Na dnie rany zauważalna jest czerwona lub żółta ziarnina.

IV stopień- uszkodzenie obejmujące tkankę podskórną. Brzegi rany są zazwyczaj dobrze odgraniczone, na dnie rany obecna jest czarna ziarnina (dochodzi do niej na skutek zakrzepicy naczyń włosowatych i zapalenia). Infekcja jest klinicznie stwierdzalna.

V stopień- jest już procesem zaawansowanym obejmującym wszystkie tkanki do kości. U chorych, którzy mają odleżynę piątego stopnia wg skali Thorrense’a stwierdza się objawy ogólnoustrojowej infekcji. W ranie owrzodzeniowej mogą pojawiać się jamy i kieszenie tworzące przetoki. Charakterystyczna jest czarna martwica z obecnością treści ropnej.